Authenticiteit

Ieder van ons kent een uniek individueel pad dat je zelf moet lopen. Een pad dat authentiek is en dus nooit door een ander gevolgd of nagedaan kan worden. Het is van essentieel belang dat je moedig bent in het uitdrukken van je authenticiteit, wat een ander of wat de wereld er ook van vindt. Pas dan ben je gelijkwaardig aan een ander, zonder precies aan die ander gelijk te zijn.

Dit is moeilijk en brengt van tijd tot tijd eenzaamheid met zich mee, op welk niveau van bewustzijn je je ook bevindt. Alles wat je weerhoud om je eigen weg te gaan, draagt niet bij  tot vergroting van het collectieve bewustzijn waarin elk van ons mag zijn hoe hij of zij is. Alleen in verscheidenheid kan er verbondenheid zijn met het grotere geheel.  Adoratie, geloven op gezag, je aan de voeten werpen van een guru of wat je al niet doet om niet alleen (= al-een) te zijn leid je juist verder af van de diepte van je eigen essentie.  En doet je uiteindelijk meer lijden.

Een flinke portie eigenheid – en eigen-wijsheid – is absoluut nodig om trouw te kunnen zijn aan je eigen pad. Al leidt het tot honderden mislukkingen. Ook al heb je dezelfde behoeften en verlangens, stemmingen en onzekerheden als een ander, toch is je eigen kleur daarin van onschatbare waarde. Daarin wordt je gedragen door het geheel en krijgt een ander de kans je hierin te leren kennen. Zo ontstaat geen onbereikbaarheid of afstand, maar juist verbinding.

Maar hoe zit het nu met je ego? Met het bestaan van nondualiteit waarin gezegd wordt dat er geen afgezonderd ik is? Hoewel uitgezoomd deze zienswijze in zichzelf juist is, bestaat er vanuit de geïndividualiseerde beleving van je mens zijn in feite helemaal geen nondualiteit. Wat er eigenlijk met dit woord bedoeld wordt is dat je de dualiteit omarmt, waardoor elk afgescheiden gewaand deeltje zich doorstraald weet met het ene Licht. Er is een achterliggend Licht dat de dag en de nacht, het goede en het kwade, het grote en het kleine doorschijnt. Dat schept vertrouwen in het gaan.

Het heeft geen enkele zin je eigen pad te verwerpen. Zó als je nu bent, ben je als uitdrukking van het bestaan volmaakt en helemaal jezelf als Jezelf. Of er nu verdriet is of vreugde, ziekte of gezondheid. Je bent op pad, maar je gaat nergens naar toe. Je zoekt je suf, maar toch groei je ondertussen naar hoger inzicht en begrip. Je bent niet in te wisselen voor een ander, maar toch is er toenemende verbondenheid. Het is én Én.  Dat is authenticiteit. Je plaats innemen in ruimte en tijd.