“Je bent niet wat je denkt: van denkbeeldige verdichting naar alledaagse verlichting” gaat over ontwaken in je ware natuur. Dat is niet wat je denkt, maar dat wat je bent. Wat wil zeggen dat je nu in een droom leeft. De droom van de persoon.
De inhoud is voor het overgrote deel in de vorm van dialogen, allemaal opgenomen in 2002 tijdens nondualiteit-bijeenkomsten. Deze vorm van vraag en antwoord is een ultieme methode om beetje bij beetje tot volledig begrijpen te komen en het onvermijdelijke in jezelf te realiseren – los van de setting waarin de dialogen plaatsvonden, omdat ‘waarheid’ noch aan tijd, noch aan omstandigheden gebonden is.
Voorafgaand aan de dialogen zijn er enkele inleidende hoofdstukken. Zij dienen als een soort handleiding voor de rest van het boek. “Je bent niet wat je denkt” is geschikt voor iedereen die het pad van zelfonderzoek bewandelen, in welke fase je je ook bevindt. En herkenning kan onbelemmerd samengaan met verdieping. Er is tevens een voorwoord van mijn voormalige advaita-leraar Hans Laurentius.
Het boek is voorjaar 2005 bij Samsara verschenen. ISBN 9789077228289
Jan Kersschot recenseerde het boek in Inzicht van mei 2005. Voor de tekst klik op recensies op de site van Samsara
In het internet tijdschrift Amigo (niet meer in de lucht) no. 10: “de zin van zijn” verscheen een interview met Jan van Ilse Beumer. Te lezen onderaan navigatiebalk ‘Interview’ (pages)
Een fragment uit het boek:
Verlichting
Verlichting of de hoogste realiteit kun je niet bereiken. Voor ons denkvermogen is dat onmogelijk te aanvaarden, omdat het denken altijd iets wil bereiken. Het kan niet anders functioneren dan zo. Op het moment dat het denken lucht krijgt van het bestaan van zoiets als verlichting – of wat voor toestand ook die daaraan appelleert – kan het dat niet anders zien dan een te bereiken doel. Het streeft ernaar deze ‘toestand’ te vatten, te begrijpen, te doorgronden en er één mee te worden.
Het denken zal alles proberen om verlicht te worden en vraagt zich steeds af: ben ik er al? Gezien vanuit de denklogica is dat helemaal terecht. Immers, als er ergens iets te halen valt wat waardevol lijkt, wat is er dan tegen om daar moeite voor te doen of voor te vechten?
Maar wat het denken niet zien kan is dat verlichting – de realiteit – aan elke ervaring, elke gedachte, elk verschijnsel voorafgaat. Het is dus niet te bereiken. Je kunt er niet naartoe werken, op welke manier dan ook. Het is er al. De realiteit is hier en nu en gaat vooraf aan alles wat zich aan je voordoet op elk willekeurig moment. Zij is onpeilbaar en ondefinieerbaar, is nooit begonnen en zal nooit eindigen.
Zij is eenvoud. En: zij is wat jij bent. Volledig, zonder begrippen en daardoor voorafgaand en voorbijgaand aan elke begripstegenstelling. Het denken ziet dit niet, omdat het bestaat uit concepten. Zonder concepten geen denken. Pas als er concepten zijn, als er een hier en een daar is, een middelpunt en een omgeving, een gisteren en een morgen, dan functioneert het denken.
De realiteit, dat wat is, omgeeft het denken. Zij rust in zichzelf als de ongeopenbaarde waarheid. Waarheid is zoals de stilte die aan de muziek voorafgaat, die tussen de klanken doorklinkt en die er nog steeds is als het harmonieorkest naar huis is. Hoeveel tonen er ook klinken, de stilte wordt er nooit door aangetast.
Zo ben jij ook als waarheid altijd aanwezig, ononderbroken. Verschijnselen komen en gaan, gedachten vallen je in en lossen weer op, gevoelens verschijnen en verdwijnen, situaties doen zich voor en veranderen, het hele dagelijkse leven trekt voorbij – en ondertussen ben jij er, onveranderlijk aanwezig als datgene wat kent. En zelfs dat ben je niet. Jij bent noch de waarnemer, noch de kenner, noch de toeschouwer. Jij bent het kennen zelf, waarneming zelf, het zien zelf ben jij. En het zien sluit niets uit. Het zien zelf is oneindig en niet gelijk aan de ziener, maar sluit de ziener niet uit. Het zien zelf is oneindig en niet gelijk aan het denken, maar sluit het denken niet uit.Het zien zelf is oneindig en niet gelijk aan gevoelens, ervaringen en situaties, maar sluit ze geen van alle uit.
Daarom heeft het geen enkele zin om je terug te trekken uit de wereld of via meditatie te proberen te ontsnappen aan je gedachten. Deze beweging levert alleen maar weer extra mentale projecten op: o, ben ik al onthecht? Het denken zal zich proberen te bekwamen in het loslaten van dagelijkse gebeurtenissen en materiële zaken. Het zal het sociale leven en menselijke relaties minderwaardig achten. En het zal oefenen om spiritueler te worden. Maar dit zal alleen maar verder weg voeren van ontspanning en vreugde.
Omarm het denken in je hele bestaan, omarm het sociale leven in je hele bestaan, omarm de materie in je hele bestaan. Ga niet op zoek naar een of ander hoger plan terwijl je wat hier en nu aanwezig is probeert te ontkennen. Wees je juist bewust van alles wat hier en nu aanwezig is – in jou. Jij als waarheid en realiteit, voorafgaand aan al die dingen. Jij als vreugde, die al dit doordringt.
